Mijn handgeverfde wol

Mijn eerste streng handgeverfde wol was een spannende aankoop. Ik had het gevoel dat ik nog niet goed genoeg was in het haken (toen breide ik nog niet) om met zo’n mooie, dure streng wol aan de slag te gaan. Inmiddels heb ik die angst overwonnen en heb ik zelfs al een voorraadje prachtige wolletjes die liggen te wachten op het perfecte project!

Zoals je wel kunt zien, houd ik erg van blauw. De wol was zelfs zo blauw dat mijn cameraatje er moeite mee had! Toch zijn ze allemaal verschillend, en ben ik met mijn laatste aankoop zelfs buiten het gebaande pad gegaan (drie maal raden welke bol/streng dat is…). Ik ga ze je allemaal laten zien.

Mijn allereerste aankoop was een streng handgeverfde sokkenwol van Sticks & Cups, die ik kocht op Kreadoe. Inmiddels heb ik daar een paar sokken van gehaakt en nog een klein restje over.
Daarna besloot ik eerst om meer sokkenwol te kopen, omdat ik voor sokken maar één streng nodig had en dat daardoor een kleinere investering was. Als tweede streng kocht ik Squirm van Undercover Otter bij Stephen & Penelope in Amsterdam. Ik koos voor de kleur dagon, een mix van verschillende tinten blauw. Later kocht ik een streng Merino Sock van Urth Yarns in de kleur 2020, een mix van felblauw met roze, bij Dol-op-Wol. Van beide strengen heb ik sokken gehaakt.
Mijn laatste sokkenwolaankoop was op de Handwerkbeurs in Zwolle. Ik kocht daar een prachtige streng sokkenwol van Atelier Het Wolbeest. Ik had haar toevallig al online gevonden en zag op haar website geweldige wol. Ik was dus erg blij om Het Wolbeest bij de Handwerkbeurs te zien! Wat ik van deze streng ga maken, weet ik nog niet…

De volgende streng is er eentje van Life in the Long Grass, en wel de Singles Sock (ook gekocht bij Stephen & Penelope). De kleur is mineral, met beeldschone diepe blauw-, groen- en paarstinten. Dit is dus géén sokkenwol met nylon erin, maar een ‘sockweight’ garen, oftewel een dun garen. Dit was een van de eerste garens waar ik genoeg van aanschafte voor een trui, en zoals je misschien al wel gelezen hebt gebruik ik deze wol voor mijn eerste gebreide trui, de Flax Light van Tin Can Knits. Hij heeft een prachtige halo en is heerlijk zacht; hier ga ik echt zuinig op zijn!

Nog een wol waar ik genoeg van heb gekocht voor een trui: de Malabrigo Sock in de kleur 474 caribero, gekocht bij Dol-Op-Wol (je ziet wel wat mijn twee favoriete wolwinkels zijn!). Hij bestaat uit inktblauw, overgaand in lichtturquoise en blauwgroen. Ook dit is geen sokkenwol met nylon erin, maar een ‘sockweight’ garen. Ik heb hier nog geen trui voor in de planning staan; ik ga eerst eens kijken hoe de Flax Light me afgaat.

De laatste wol die ik je wil laten zien is ook de laatste die ik heb aangeschaft. Het is de Lana Grossa Cool Wool Handdyed Limited Edition (dat is een hele mond vol) in de kleur 106 Jaipur, gekocht bij, daar is ‘ie weer, Dol-Op-Wol. Toen ik de aankondiging voor dit garen zag op hun website, ben ik zo snel mogelijk naar Deventer afgereisd om het met eigen ogen te gaan bekijken. Ik viel voor de combinatie van het neutrale donkergrijs, gecombineerd met een kakofonie aan felle (maar écht felle) kleuren. Ik vond dit een mooie stap buiten de voor mij bekende weg. Ik weet ook nog niet zeker wat voor trui ik hiervan ga maken. Omdat hij tussen sokkengewicht en DK in valt (het is een zogenaamd sport weight garen), vind ik het lastig om een geschikt patroon te vinden. Ik denk dat ik hiervoor het patroon van de Material Girl trui van Shaina Bilow ga gebruiken en de juiste maat ga kiezen bij mijn stekenverhouding.

Hopelijk vond je het leuk om een klein kijkje in mijn wolkast te krijgen!