Het is even stil geweest op mijn blog! Ik had mezelf beloofd om er geen verplichting van te maken, dus ik heb even geen nieuwe berichten geschreven. Zelfs in de kerstvakantie niet. Maar geen zorgen, ik heb niet stilgezeten en veel gebreid, geknutseld en dus ook weer wol geverfd. Deze keer heb ik het net iets anders aangepakt dan de eerste keer.

Ik had net als de vorige keer wol besteld bij Atlier Sopra. Ik kreeg weer een ontzettend leuk pakketje, met een zakje thee erin, een chocolaatje en zelfs een steekmarkeerder met daaraan een ieniemini borduurschaartje. Wat een feest om uit te pakken! Toen ik de eerste keer de wol uitpakte, vond ik de kleur van de ongeverfde wol zo mooi dat ik het bijna zonde vond om daaroverheen te kleuren. Ik had daarom al het idee om de volgende keer de wol deels ongekleurd te laten. En omdat ik dol ben op wol met spikkels, moesten die er ook op.

Omdat ik spikkels wilde, moest ik een goeie manier vinden om de wol een beetje plat uit te spreiden, en met zo min mogelijk water te verven. Ik bekeek een filmpje op YouTube waarbij de verfster van die grote bakken gebruikte die ook in de horeca worden gebruikt (ik kende ze nog van mijn bijbaantje bij een pizzatent). Toen bedacht ik me, dat ik hiervoor misschien wel een brownieblik kon gebruiken. Ik testte mijn eigen oude brownieblik en gelukkig kon ik die op inductie gebruiken. Ik kocht gelijk twee nieuwe voor het wol verven. Na het voorweken van de wol (zie de eerste poging voor instructies) spreidde ik hem uit over het bakblik. Ik voegde een klein beetje extra water met azijn toe.

Ik zette het bakblik op heel laag vuur en begon te ‘spikkelen’. Ik gebruikte gebaksvorkjes om de kleurstof heel geconcentreerd aan de brengen. Met mijn vinger bewoog ik de wol een beetje om de kleurstof ook een beetje uit te spreiden en aan de onderkant te laten komen.

Toen de wol héél zachtjes kookte heb ik het bakblik goed afgedekt met aluminiumfolie. Op die manier werd de wol aan de bovenkant, die dus niet helemaal onder water zat zoals de vorige keer, een beetje gestoomd. Ik liet de wol iets langer op het vuur staan dan de vorige keer, want hij had behoorlijk wat tijd nodig om de kleurstof goed op te laten nemen. In totaal stond het geheel zo’n twintig minuten te stomen. Uiteindelijk werd alle kleurstof goed opgenomen! Ik liet de wol in het bakblik afkoelen en gaf hem daarna een kort wasje.
Was ik tevreden met het eindresultaat? Niet helemaal. Ik kwam tot de conclusie dat ik toch teveel water had gebruikt en de wol teveel bewogen had, want van spikkels was geen sprake meer. Wel mooi, daar niet van, maar niet wat ik voor ogen had. Ik besloot daarom om de volgende strengen niet in alleen water, maar al in water met azijn voor te weken, zodat ik geen extra water meer in het bakblik hoefde te doen. Dit werkte heel goed, hoewel het er wel voor zorgde dat ik de wol best lang moest stomen. Steeds moest ik wachten tot de kleurstof een beetje was opgenomen, om de wol een beetje te verplaatsen en op ongekleurde plekken weer nieuwe spikkels te kunnen aanbrengen. Om mijn ‘foutje’ van de eerste keer te verdoezelen, maakte ik een set van strengen met elk een andere mate van gespikkeldheid.

Al met al ben ik erg tevreden met mijn set! Ik ben van plan om hier een trui van te gaan maken (na al die andere dingen die nog op de planning staan…)

En met de wol van de eerste keer ben ik ook al iets aan het maken. Het eindresultaat zie je uiteraard op mijn blog!

Join the Conversation

  1. Karin's avatar

1 Comment

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag